அந்த நாளைப் பற்றி எதுவும் அசாதாரணமாகத் தெரியவில்லை. ஏப்ரல் 22 ஆம் தேதி காலை, கரையின் இருளில் மூழ்கிய கடலில், ஆறு மீனவர்கள் தங்கள் வலைகள், கொக்கிகள், தூண்டில் மற்றும் உணவுப் பொருட்களை படகின் மேல்தளத்தில் ஏற்றிக்கொண்டு பயணம் செய்தனர். அவர்கள் ஒவ்வொரு நாளும் செய்தது போலவே.
ஆங்கிலத்தில் படிக்க: From Iran to India: 6 men, a fishing boat and a daring getaway on the high seas
இது தவிர, படகில் இருந்த ஆறு பேரும் அன்று ஒரு துணிச்சலான திட்டத்தை வைத்திருந்தனர்: ஈரானிய மாகாணமான ஹோர்மோஸ்கானில் உள்ள துறைமுகமான பந்தார்-இ சிருய்யேவில் உள்ள தங்கள் முதலாளியை விட்டு வெளியேறி, 1,500 கடல் மைல்களுக்கும் அதிகமான தூரத்தில் உள்ள இந்தியாவுக்குத் திரும்பிச் செல்ல வேண்டும், இந்தப் பயணத்தில் தடைசெய்யப்பட்ட அரேபிய கடலின் நீலப் பரப்பிற்குள் நுழைவதற்கு முன், புவிசார் அரசியல் நிலையற்ற ஹார்முஸ் ஜலசந்தியை கடக்க வேண்டும்.
மே 6 அன்று, இரண்டு வாரங்கள் ரோந்துக் கப்பல்களை கடந்து, கடற்பரப்பில் கடினமான வானிலையிலிருந்து தப்பிய பிறகு, ஆறு பேரும் இந்தியக் கடற்பகுதியில் பயணம் செய்தனர்.
இது நித்ய தயாளன் (31), அவரது சகோதரர் அருண் தயாளன் (29), உறவினர் காளிதாஸ் குமார் (22), முனீஸ்வரன் (37), ராஜேந்திரன் (38), மற்றும் மரியா டென்னிஸ் (37), மற்றும் அவர்கள் கொச்சி கடற்கரையில் இந்திய கடலோர காவல்படையினரால் கைது செய்யப்படுவதற்கு முன்பு, ஈரானில் இருந்து கத்தார், ஹோர்முஸ் ஜலசந்தி மற்றும் ஓமன் வழியாக அவர்களின் நீண்ட, ஆபத்தான பயணத்தின் கதை.
முதற்கட்ட விசாரணைக்குப் பிறகு, ஆறு பேரும் இப்போது தமிழகத்தில் உள்ள தங்கள் வீடுகளுக்குத் திரும்பினர். அவர்களில் 5 பேர் ராமநாதபுரம் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், டென்னிஸ் கன்னியாகுமரியைச் சேர்ந்தவர்.
/indian-express-tamil/media/post_attachments/55e56439790603cdb599ca19f86c7005f6382e626b4c533fae7e786b47fae059.jpeg?resize=600,270)
ராமநாதபுரத்தில் உள்ள திருப்பாலைக்குடி மீன்பிடி குக்கிராமத்தில் உள்ள தனது வீட்டில் இருந்து இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸிடம் பேசிய நித்ய தயாளன், கடந்த ஆண்டு தொடக்கத்தில் எனக்கு உட்பட சிலருக்கு ஈரானில் மீன்பிடி கப்பலில் பணிபுரிய வாய்ப்பு கிடைத்தது.
”என்னைப் போன்ற தமிழக மீனவர்களுக்கு கடல் வாழ்வு எளிதாக இருந்ததில்லை. போதுமான மீன்கள் இல்லை, வானிலை சீரற்றது, மீன்பிடிக்க கட்டுப்பாடுகள் உள்ளன, வாழ்க்கைச் செலவு அதிகரித்துள்ளது. எங்கள் குடும்பத்தை நடத்துவது கடினமாகிவிட்டது,'' என்று நித்ய தயாளன் கூறினார்.
கன்னியாகுமரியைச் சேர்ந்த ஒரு நண்பர் ஈரானில் ஒரு "நம்பகமான முதலாளி" பற்றிச் சொன்னபோது, நித்ய தயாளன் இருமுறை யோசிக்கவில்லை.
இறுதியாக, கடந்த ஆண்டு ஜனவரியில், கன்னியாகுமரியைச் சேர்ந்த நித்ய தயாளன், அவரது உறவினர் காளிதாஸ் மற்றும் டென்னிஸ் ஆகியோர் திருவனந்தபுரத்தில் இருந்து துபாய் வழியாக டெஹ்ரானுக்கு விமானம் மூலம் சென்றனர். மற்றவர்கள் கடந்த ஆண்டு செப்டம்பரில் ஈரானில் அவர்களுடன் சேர்ந்தனர்.
/indian-express-tamil/media/post_attachments/90296640bde0e63d051dee0eba2de8a2afac248011b63edc62ce066bbf1c3a8f.jpeg?resize=600,270)
ஈரானில், அவர்கள் பாரசீக வளைகுடாவின் வடக்குக் கரையில் அமைந்துள்ள பந்தர்-இ சிருய்யே என்ற இடத்திற்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர், அங்கு அவர்கள் அரேபியரான சையத் ஜாஃபரே என்பவருக்குச் சொந்தமான கப்பலில் வேலை செய்யத் தொடங்கினர்.
அவர்கள் நினைத்ததை விட வேலை மிகவும் கடினமானதாக மாறியது. "எங்களின் வழக்கமான செயல்பாடு கடினமாக இருந்தது - கடலில் 10 நாட்கள், அதைத் தொடர்ந்து 10 நாட்கள் நிலத்தில். கடலில் இருக்கும்போது ஒரு நாளைக்கு இரண்டு மணிநேரம் கூட உறங்கவில்லை,” என்கிறார் நித்ய தயாளன்.
மாதம் ரூ.30,000 முதல் 40,000 வரை வழங்குவதாக வாக்குறுதி அளிக்கப்பட்டாலும், பெரும்பாலான மாதங்களில் ரூ.10,000 மட்டுமே கிடைத்ததாக நித்ய தயாளன் கூறுகிறார். “படிப்படியாக, அதுவும் நின்று போனது. சம்பளம் தராமல் கடலுக்குச் செல்ல மாட்டோம் என்று கூறியபோது எங்கள் முதலாளி எங்களுக்கு உணவு தர மறுத்தார். மேலும் முதலாளி எங்கள் கடவுச்சீட்டை எடுத்துச் சென்றுவிட்டார், எங்களால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. நாங்கள் சிக்கிக்கொண்டோம்,” என்று நித்ய தயாளன் கூறுகிறார்.
இறுதியாக, ஏப்ரல் 22 அன்று, நித்ய தயாளனும் மற்றவர்களும் தப்பிச் செல்ல முடிவு செய்தனர். அவர்கள் இந்தியாவுக்கு நாடு கடத்தப்படுவார்கள் என்ற நம்பிக்கையில், கத்தார் கடற்பரப்பில் வழிதவறி தாங்களாகவே மாட்டிக் கொள்ள திட்டமிட்டனர்.
அன்று காலை, நித்ய தயாளன் படகின் எஞ்சினை இயக்க, 350 சிசி சீன எஞ்சின் உயிர்ப்பித்தது. விரைவில், மரம் மற்றும் கண்ணாடியிழை கப்பல் கடலில் பயணத்தை தொடங்கியது, ஈரானிய கடற்கரை இப்போது அடிவானத்தில் தொலைவில் உள்ளது.
“நாங்கள் கத்தாரின் (கடல்) எல்லைக்குள் நுழைந்தபோது, அவர்களின் கடலோரக் காவல்படையினர் எங்களை எதிர்கொண்டனர். எங்களை கைது செய்து இந்திய தூதரகத்திற்கு அழைத்துச் செல்லுமாறு அவர்களிடம் கெஞ்சினோம். ஆனால் தூதரகத்திற்கு அழைத்துச் செல்லப்படுவதற்கு முன்பு நாங்கள் ஆறு மாதங்கள் சிறையில் அடைக்கப்படுவோம் என்று அவர்கள் சொன்னார்கள். எங்கள் முதலாளியிடம் திரும்பிச் செல்லுங்கள் அல்லது ஈரானில் உள்ள இந்திய தூதரகத்திற்குச் செல்லுங்கள் என்று அவர்கள் அறிவுறுத்தினர்,” என்று நித்ய தயாளன் கூறுகிறார்.
ஆனால் மீனவர்களுக்கு, திரும்பிச் செல்வது ஒருபோதும் விருப்பமாக இருக்கவில்லை. “நாங்கள் வாழ்ந்த இடத்திலிருந்து இந்தியத் தூதரகம் சுமார் 600 கி.மீ. அவ்வளவு தூரம் பயணிக்க எங்களிடம் பணம் இல்லை. தவிர, எங்களிடம் பாஸ்போர்ட் இல்லை,” என்று நித்ய தயாளன் கூறுகிறார்.
/indian-express-tamil/media/post_attachments/8bfde5e0618795ce4720d7a8733f7068ad6514da21f705dc212b3a24f0932cd0.jpeg?resize=600,340)
ஈரானிய கடற்பகுதிக்குத் திரும்பிய அவர்கள், பாரசீக வளைகுடாவில் உள்ள முக்கியமான சோக் பாயிண்ட் மற்றும் இந்தியப் பெருங்கடலுக்குள் செல்லும் ஒரே பாதையான ஹோர்முஸ் ஜலசந்திக்கு தங்கள் படகைத் திருப்பினர். "அங்கிருந்து நாங்கள் ஓமன் எல்லையை நோக்கி பயணித்தோம்" என்கிறார் நித்ய தயாளன்.
பெரும்பாலான நாட்களில், அவர்களின் சிறிய படகு அவர்கள் பார்க்கும் தூரத்திற்கு ஒரே கப்பலாக இருக்கும். அவர்களிடம் இருந்த சிறிதளவு உணவு தீர்ந்து போனதால், ஒரு நாளைக்கு ஒரு முறை மட்டுமே சாப்பிடுவார்கள் - பெரும்பாலும் குபூஸ் மற்றும் மீன் குழம்பு.
நாட்கள் நீண்டு கொண்டே சென்றன. "நாங்கள் ஸ்டீயரிங் வீலில் மாறி மாறி அமர்ந்து இயக்கிக் கொண்டிருந்தோம். குறைந்தது 3-4 மணிநேரத்திற்கு நாங்கள் இருவர் ஸ்டீயரிங் வீலில் இருப்போம், அதன் பிறகு வேறு யாராவது பொறுப்பேற்பார்கள். நாங்கள் சர்வதேச கடல் எல்லைகளைக் கடக்கிறோம் என்பதால், நாங்கள் எங்கிருக்கிறோம் என்பதை அறிய ஜி.பி.எஸ்.,ஸில் எங்கள் கண் வைத்திருந்தோம். எங்களில் ஒருவர் இன்ஜினைக் கண்காணித்து, கசிவுகளுக்கு எச்சரிக்கையாக இருப்பார், மற்றவர்கள் உறங்கி ஓய்வு எடுப்பார்கள்,” என்று நித்ய தயாளன் கூறுகிறார்.
சில நாட்கள் புயல் மற்றும் கனமழையில் சிக்கி தவித்தது. “ஓமன் அருகே ஒரு புயல் எங்கள் படகை தாக்கியது மற்றும் தண்ணீர் ரேடியேட்டருக்குள் நுழைந்தது. நாங்கள் இயந்திரத்தை அணைத்து, தண்ணீரை கைமுறையாக வெளியேற்ற வேண்டும். நாங்கள் மீண்டும் படகில் செல்லத் தொடங்கியபோது, இன்னொரு புயல் ஏற்பட்டது, இந்த முறை, தண்ணீர் கியர்பாக்ஸில் நுழைந்தது. நாங்கள் அதை சுத்தம் செய்தோம், மேலும் கியர்பாக்ஸை மீண்டும் இயக்க சில தரமற்ற எண்ணெயைப் பயன்படுத்தினோம்,” என்று நித்ய தயாளன் கூறுகிறார்.
பின்னர், ஏப்ரல் 27 அன்று, காலை 8 மணியளவில், அமெரிக்க கடலோர காவல்படை கப்பல் ஓமன் கடல் பகுதியில் அவர்களின் படகை இடைமறித்தது. "எங்கள் அவலநிலை பற்றி அவர்களிடம் விரிவாக (வயர்லெஸ் ரேடியோ சேனல் 16 மூலம்) பேசினோம்" என்கிறார் நித்ய தயாளன். "எங்களால் குறைவான ஆங்கிலத்தில் மட்டுமே பேச முடியும், ஆனால் ஆச்சரியப்படும் விதமாக, அவர்கள் பொறுமையாக நாங்கள் சொல்வதைக் கேட்டு புரிந்து கொண்டனர். இறுதியாக, அவர்கள் எங்களை வெளியேறச் சொன்னார்கள், ஆனால் நாங்கள் எங்களைக் கைது செய்து ஓமனில் உள்ள இந்திய தூதரகத்திற்கு அழைத்துச் செல்லும்படி அவர்களிடம் கெஞ்சினோம்,” என்று நித்ய தயாளன் கூறினார்.
அமெரிக்க கடலோர காவல்படையினர் அவர்களின் கோரிக்கைக்கு செவிசாய்க்கவில்லை, ஆனால் அவர்களையும் கைவிடவில்லை. நித்ய தயாளன் கூறும்போது, “ஓமன் கடல் வழியாக எங்களைப் போகச் சொன்னார்கள். பின்னர், அவர்கள் எங்கள் படகைப் பின்தொடர்வதை நாங்கள் கவனித்தோம். நாங்கள் பதட்டமாக இருந்தோம். மெல்ல மெல்ல, அவர்கள் எங்களை அழைத்துச் செல்வதை உணர்ந்தோம். ஒருவேளை எங்கள் பாதுகாப்புக்காகவா?” என்று நித்ய தயாளன் கூறினார்.
"அவர்கள் மாலை வரை எங்களைப் பின்தொடர்ந்தனர். பின்னர், சூரிய அஸ்தமனத்திற்கு முன், அவர்கள் தங்கள் கப்பலில் இருந்து ஒரு படகை இறக்குவதைக் கண்டோம். நான்கு அதிகாரிகள் - இரண்டு ஆண்கள் மற்றும் இரண்டு பெண்கள் - எங்கள் படகை அணுகினர்,” என்று நித்ய தயாளன் கூறினார்.
எங்கள் மீன்பிடி படகை அடிப்படை ஆய்வு செய்த பிறகு, அமெரிக்க அதிகாரிகள் வெளியேறினர், மேலும் எங்களுக்கு சில "பரிசுகளையும்" வழங்கினர்: கருப்பு கண்ணாடிகள், மருந்துப் பெட்டிகள், தின்பண்டங்கள் மற்றும் குடிநீர். "அவர்கள் ஓமன் கடலோர காவல்படை எண் கொண்ட ஒரு அட்டையையும் எங்களிடம் கொடுத்தனர், மேலும் நாங்கள் மீண்டும் ஓமன் கடற்பரப்பில் நிறுத்தப்பட்டால் அதைப் பயன்படுத்தச் சொன்னார்கள்" என்று நித்ய தயாளன் கூறுகிறார்.
அந்த அனுபவம் அவர்களுக்கு நிம்மதியாகவும் நன்றியுடனும் இருந்தது என்கிறார் நித்ய தயாளன். சுமார் ஐந்து நாட்கள் பயணத்திற்குப் பிறகு அவர்கள் இந்தியக் கடற்பரப்பிற்குள் நுழையும் வரை ஓமானிய கடல் வழியாக அவர்களின் பயணம் தொடர்ந்தது. "அதற்குள், நாங்கள் டீசல் பற்றாக்குறையாக இருந்தோம், மேலும் பிரார்த்தனை செய்து கொண்டே இருந்தோம், அது இன்னும் சில நாட்கள் நீடிக்கும் என்று நம்பினோம்," என்று நித்ய தயாளன் கூறினார்.
இறுதியாக, மே 5 அதிகாலையில், அவர்கள் கேரளக் கடற்கரையை நெருங்கியதும், ஒரு நிம்மதி உணர்வு அவர்களை தழுவியது.
“கிட்டத்தட்ட இரண்டு வாரங்களாக நாங்கள் எங்கள் குடும்பத்தினருடன் தொடர்பில் இருக்கவில்லை. நாங்கள் கடலில் இருக்கிறோம் என்பது அவர்களுக்குத் தெரியாது. எங்களிடம் இரண்டு இந்திய சிம் கார்டுகள் இருந்தன. எனவே நாங்கள் எங்கள் வயர்லெஸ் மூலம் ஒரு தமிழ் மீன்பிடி படகுடன் பேசி, எங்கள் சிம் கார்டு எண்களைப் பகிர்ந்து கொண்டோம், மேலும் கரையில் உள்ள ஒருவரால் அதை ரீசார்ஜ் செய்யுமாறு கேட்டுக் கொண்டோம். அவர்கள் அதைச் செய்தார்கள், நாங்கள் எங்கள் குடும்பத்தினரை அழைத்து உடனடியாக கொச்சிக்கு வரச் சொன்னோம்,” என்று நித்ய தயாளன் கூறினார்.
விரைவில், அவர்கள் இந்திய கடலோர காவல்படை கப்பலைக் கண்டனர். "நாங்கள் அவர்களை அணுகினோம். விசாரணை நடத்திய பிறகு, அவர்கள் எங்களை கொச்சி துறைமுகத்திற்கு அழைத்துச் சென்றனர், ”என்று தயாளன் கூறுகிறார், போலீசார் அவர்களின் தொலைபேசிகளையும் அவர்களின் ஈரானிய படகு எண்: 3/11875 ஐயும் பறிமுதல் செய்து, அவர்களை விடுவித்தனர்.
இப்போது வீட்டிற்குத் திரும்பிய நித்ய தயாளன் இங்கு ஏற்கனவே செய்த வேலையைத் தொடர்கிறார்: அதிகாலை 4 மணியளவில், கரையின் முன்கூட்டிய இருளில் கடல் மோதுகிறது, அவர் தனது வலைகள், கொக்கிகள், தூண்டில்கள் மற்றும் உணவுப் பொருட்களை டெக்கில் ஏற்றி, பயணம் செய்கிறார். அவரது நாட்களைப் பற்றி எதுவும் அசாதாரணமாகத் தெரியவில்லை.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“
/indian-express-tamil/media/agency_attachments/33Ho9XHwZawzDekwDLnu.png)
Follow Us/indian-express-tamil/media/media_files/n210yr0WUyRX9bOT6K5h.jpg)