கொல்கத்தாவில் தேவர் சிலைக்கு வழிபாடு: சாத்தியம் ஆனது எப்படி?

மேற்கு வங்கத்தில், தமிழகத் தலைவர் முத்துராமலிங்கத் தேவரின் சமூக-அரசியல் பங்களிப்புகளை நினைவுகூரும் ஒரு சிலை மையமாக உள்ளது - நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் உடனான அவரது தொடர்பை நினைவுகூரும் வகையில் அவருடைய சிலை அமைந்துள்ளது.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: How a statue of Muthuramalinga Thevar came to be worshipped in Kolkata

மத்திய கொல்கத்தாவில் உள்ள அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக் கமிட்டி அலுவலகத்திலிருந்து மூன்று நிமிட நடைப்பயணத்தில், சுமார் 10 அடி உயரமுள்ள ஒரு சிலை, பொருத்தமில்லாத விளம்பரப் பலகைகள் மற்றும் கேபிள் கம்பிகளால் ஓரளவு மறைக்கப்பட்டுள்ளது. தங்க வர்ணம் பூசப்பட்ட, இந்த செப்புச் சிலை நாட்டின் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் ஆற்றிய பங்களிப்பிற்காக அறியப்பட்ட, அரசியல்வாதியும், தேவர் சமூகத்தின் தலைவருமான உ முத்துராமலிங்கத் தேவர் சிலையாகும்.

முத்துராமலிங்கத் தேவர் ராமநாதபுரம் மாவட்டத்தின் ஹரிஜன சேவா சங்கத்தின் செயலாளராகவும் இருந்து தீண்டாமைக்கு எதிராக போராடியவர். 1939-ல், மதுரை மீனாட்சி கோயிலுக்குள் ஹரிஜனங்களின் கூட்டத்தை வழிநடத்தினார். 1920-ம் ஆண்டின் குற்றப் பரம்பரை சட்டத்தை அமல்படுத்துவதற்கு அவர் கடுமையாக எதிர்த்ததற்காகவும் அறியப்படுகிறார். மேலும், இந்த பாரபட்சமான குற்றப் பரம்பரை சட்டத்தை அகற்றுவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தார்.

ஒவ்வொரு ஆண்டும் அக்டோபர் 30 ஆம் தேதி, மேற்கு வங்கத்தில் உள்ள தேவர் சமூகத்தைச் சேர்ந்த நூற்றுக்கணக்கான மக்கள் அதிகாலையில் கொல்கத்தாவுக்கு, உயரமான குடங்களுடன் பால் மற்றும் பிற மதப் பிரசாதங்களுடன், நீண்ட ஊர்வலமாக, தேவர் சிலைக்கு மரியாதை செலுத்துகிறார்கள். தேவர் ஜெயந்தி குரு பூஜை என்று அழைக்கப்படும் இந்த விழாவில் அவரை ஒரு தெய்வத்தைப் போலவே வழிபடுகின்றனர். 

தமிழ்நாட்டில், 1908-ம் ஆண்டு தேவர் பிறந்த ராமநாதபுரத்திலும், தமிழ்நாட்டின் தென்பகுதியில் உள்ள நகரங்கள் மற்றும் கிராமங்கள் முழுவதிலும், காவல்துறை மற்றும் உள்ளூர் அதிகாரிகள் சட்டம் ஒழுங்கு மற்றும் பிற குடிமை ஏற்பாடுகளை மேற்கொள்ள முன்வருவதால், குறிப்பிடத்தக்க அளவில் இந்த திருவிழா கொண்டாடப்படுகிறது.

மேற்கு வங்கத்தில் தேவர்கள்

தற்போது மேற்கு வங்கத்தில், தேவர் சமூகத்தைச் சேர்ந்த 3,000-க்கும் மேற்பட்ட மக்கள், மாநிலம் முழுவதும் சிதறிக் கிடக்கின்றனர். கொல்கத்தாவில், நியூ மார்க்கெட், ஜான்பஜார், எஸ்.என். பானர்ஜி சாலை, நியூ அலிபூர், பவானிபூர், லேக் கார்டன்ஸ் மற்றும் அன்வர் ஷா சாலை ஆகிய பகுதிகளில் தேவர் சமூகத்தினர் வாழ்கிறார்கள். கொல்கத்தாவிற்கு வெளியே, அவர்கள் ஹவுரா, பந்தேல் மற்றும் ஜல்பைகுரி ஆகிய நகரங்களிலும் வசிக்கிறார்கள்.  

கொல்கத்தாவில் உள்ள சமூகத்தைச் சேர்ந்த உள்ளூர் அமைப்பான நேதாஜி பசும்பொன் முத்துராமலிங்க தேவர் தமிழ் சங்கத்தின் இணைச் செயலர் பி.பாலகிருஷ்ணா, “பலர் சொந்தமாக வியாபாரம் நடத்துகிறார்கள், மற்றவர்கள் கேட்டரிங் தொழிலில் வேலை செய்கிறார்கள். மத்திய கொல்கத்தாவில், இட்லி-தோசை விற்கும் பல சாலையோரக் கடைகள் தேவர் சமூகத்தால் நடத்தப்படுகின்றன” என்கிறார்.

மத்திய கொல்கத்தாவில் தேவர் சிலை எவ்வாறு நிறுவப்பட்டது என்பது 1949-ம் ஆண்டு வரையிலான இந்த நகரத்தின் சமூகத்தின் வரலாற்றுடன் தொடர்புடையது என்று பாலகிருஷ்ணா கூறுகிறார். 19-ம் நூற்றாண்டில், முதல் ஆங்கிலோ-பர்மியப் போரில் (1824-1826) பொதுவாக தேவர் என்று அழைக்கப்படும் முக்குலத்தோர் உட்பட சிறிய எண்ணிக்கையிலான தமிழர்கள் சிப்பாய்கள், ஒப்பந்தத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் அரசு ஊழியர்களாக பர்மாவுக்குச் சென்றனர். இப்போது தமிழ்நாடு மாநிலத்திலிருந்து மக்கள் இடம்பெயர்ந்ததில், அடுத்தடுத்த ஆண்டுகளில். 1948-ல் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியிலிருந்து பர்மா சுதந்திரம் அடைந்த பிறகு, நாட்டில் அரசியல் ஸ்திரமின்மை மற்றும் உள்நாட்டுக் கலவரம் ஏற்பட்டது, இதனால் தேவர் சமூகத்தில் பலர் இந்தியாவுக்குத் திரும்பினர்.

“அவர்கள் இந்தியாவுக்கு வந்தனர், ஆனால் அவர்கள் கொல்கத்தாவைத் தாண்டிச் செல்ல முடியவில்லை, ஏனெனில், அவர்கள் தமிழ்நாட்டிலுள்ள தங்கள் கிராமங்களுக்குச் செல்வதற்குப் போதுமான பணம் இல்லை. அதனால், அவர்கள் வங்காளத்தில் தங்கினர். இங்கு தங்கியிருந்த பலர் தங்கள் வாழ்க்கையை கட்டியெழுப்பினார்கள். பின்னர், தங்கள் கிராமங்களில் உள்ள மற்ற குடும்ப உறுப்பினர்களையோ அல்லது தெரிந்தவர்களையோ கொல்கத்தாவிற்கு அழைத்தார்கள், அதனால்தான், இங்கே தேவர் சமூகம் வளர்ந்தது” என்கிறார் பாலகிருஷ்ணா.

ஒவ்வொரு அக்டோபர் மாதமும் தேவர் ஜெயந்தி குரு பூஜைக்கு பதினோரு நாட்களுக்கு முன்பாக, விழாவிற்கான ஏற்பாடுகளை தேவர் சமூகத்தினர் தொடங்குவார்கள். பெரிய 10 அடி உயர சிலைக்கு கூடுதலாக, சமூகம் மத விழாவிற்கு பயன்படுத்தப்படும் கண்ணாடியிழையால் செய்யப்பட்ட சிறிய மூன்று அடி உயர சிலை உள்ளது. இது ஆண்டு முழுவதும் பாதுகாத்து வைக்கப்படுகிறது. மேலும், அக்டோபர் 30-ம் தேதி விழாவுக்கு மட்டுமே வெளியே கொண்டு வரப்படுகிறது. “நாங்கள் வீட்டில் மீன் மற்றும் இறைச்சி சமைப்பதை நிறுத்துகிறோம். அபிஷேகத்திற்கு பால் குடம் எடுத்துச் செல்கிறோம். தேவரின் சிறிய சிலை எலுமிச்சை, தேங்காய் தண்ணீர், பால், சந்தனம் மற்றும் விபூதி ஆகியவற்றால் சுத்தம் செய்யப்படுகிறது. பின்னர் பெரிய மற்றும் சிறிய சிலைகளுக்கு மாலை அணிவித்து, வாழைப்பழம், தேங்காய், இனிப்புப் பொங்கல் ஆகியவற்றை வழங்குகிறோம்” என்கிறார் பாலகிருஷ்ணா. 

தேவர் சமூகம் தேவரின் பெரிய சிலைக்கு மாலை அணிவித்து மரியாதை செலுத்துகிறது, ஆனால், செயல்முறையின் எளிமைக்காக மற்ற எல்லா சடங்குகளையும் சிறிய சிலைக்கு மட்டும் செய்யப்படுகிறது.

இந்த திருவிழா தேவர் சமூகத்திற்கு முக்கியமானது, அது முடியும் வரை தேவர்கள் எந்த உணவையும் சாப்பிடுவதில்லை. கொல்கத்தாவுக்கு வெளியில் இருந்து பயணிக்கும் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் வித்யாசாகர் சேதுவை பேருந்து மூலம் கடந்து, நகரின் வில்லியம் கோட்டைக்கு அருகிலுள்ள பேருந்து நிறுத்தத்தில் இறங்குகின்றனர். அங்கிருந்து சென்ட்ரல் அவென்யூ வரை பாதணிகள் ஏதுமின்றி வெறுங்காலுடன் நடந்து சென்று சடங்குகளைத் தொடங்குகின்றனர். “செருப்பு இல்லாமல் கோயிலுக்குள் நுழைவது போல செல்கிறார்கள். குழந்தைகள் கூட இப்படித்தான் வெறுங்காலுடன் வருகிறார்கள்” என்கிறார் பாலகிருஷ்ணா.

ஆறு மணிநேர நினைவேந்தல் காலை 9 மணிக்கு தொடங்கி மாலை 3 மணி வரை நடைபெறும், அதன் பிறகு தேவர் சமூகத்தினர் சாப்பிடுகிறார்கள். தேவர் நினைவுகூரப்படும் விதம், குறிப்பாக தென் தமிழகத்தில், பி.ஆர். அம்பேத்கர் பிறந்தநாள் விழாவிலும் அப்படித்தான் இருக்கிறது என்கிறார் தமிழக மனோன்மணியம் சுந்தரனார் பல்கலைக்கழகத்தின் முன்னாள் வரலாற்றுப் பேராசிரியர் கே.ஏ. மணிகுமார். 1980-களுக்குப் பிறகு, தேவர் சிலைகள் கட்டப்பட்டதைக் கண்டோம். பல ஆண்டுகளாக, குறிப்பாக திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் (தி.மு.க) கட்சி ஸ்தாபிக்கப்பட்ட பிறகு, தேவர்கள் ஒரு முக்கியமான சாதிக் குழுவாக மாறிவிட்டனர்,” என்கிறார் கே.ஏ. மணிகுமார்.

தேவர்கள் பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் குற்றவாளிகளாகக் கருதப்பட்ட ஒரு சாதிக் குழு, அவர்கள் தற்போதைய தமிழ்நாட்டின் தெற்குப் பகுதியில் குவிந்திருக்கிறார்கள். முக்குலத்தோர் எனப்படும் மூன்று வகையான விவசாய சாதிக் குழுக்கள் உள்ளன: அகமுடையார், அவர்கள் குத்தகைதாரர்களாகவும், விவசாயம் செய்பவர்களாகவும் இருந்தனர், ஆனால், நில உரிமையாளர்கள் அல்ல; கள்ளர், திருடர்கள் மற்றும் கொள்ளையர்களாக நியமிக்கப்பட்டனர்; உள்ளூர் ஜமீன்தார்களின் படைகளில் வீரர்களாக இருந்தவர்கள் மறவர்; மேலும், முக்குலத்தோரின் பொதுவான பெயர் தேவர்.  “இப்போது நீங்கள் துணைக்குழுக்களுக்கு இடையில் வேறுபாடு காட்ட முடியாது, ஏனென்றால் அவர்கள் தங்களை தேவர் என்று அழைக்கிறார்கள், இப்போது மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட சாதியின் கீழ் வகைப்படுத்தப்படுகிறார்கள்” என்கிறார் மணிக்குமார்.

மக்களுக்காக

1871-ம் ஆண்டு பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் குற்றப் பரம்பரை சட்டம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட சுமார் நான்கு தசாப்தங்களுக்குப் பிறகு தேவர் பிறந்தார். இது பிரிட்டிஷாரால் இந்த பிரிவில் சேர்க்கப்பட்ட குழுக்களின் உரிமைகள் மற்றும் கண்ணியத்தை பறிக்கும் சட்டங்களின் தொகுப்பு. தேவர் வளர்ந்த உலகம் சாதி மற்றும் வர்க்க அடிப்படையில் கடுமையாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தது.

1930-களில் முத்துராமலிங்கத் தேவர் மாகாணத்தைச் சேர்ந்த ஆப்பநாட்டின் 19 கிராமங்களைச் சேர்ந்த தேவர்கள் குற்றப் பரம்பரைச் சட்டத்தின் கீழ் கொண்டு வரப்பட்டபோது, 1930-களில் தேவர் தன் முன் கண்ட அநியாயங்களுக்கு எதிராகப் போராடத் தொடங்கினார். 

1936-ம் ஆண்டு, குற்றப் பரம்பரை சட்டத்தை ஒழிப்பதை தனது குறிக்கோளாகக் கொண்ட காங்கிரஸ் கட்சியில் சேர்ந்த தேவர், ராமநாதபுரம் மாவட்ட வாரியத் தேர்தலில் முதுகுளத்தூர் தொகுதியில் போட்டியிட்டு, ராமநாதபுரத்தின் ராஜாவாக இருந்த நீதிக்கட்சியின் எதிரியைத் தோற்கடித்தார்.

சென்னை சட்டமன்றத்திற்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிறகு, தேவர் எம்.எல்.ஏ.வாக, மதுரா பின்னலாடை நிறுவனம் மற்றும் மீனாட்சி மில்ஸ் உள்ளிட்ட தொழிற்சங்கங்களில் தீவிரமாகப் பங்கேற்றார். பசுமலை மகாலட்சுமி மில்ஸில் நடந்த வேலைநிறுத்தங்களின் போது, வேலைநிறுத்தங்களில் தேவர் பங்கு வகித்ததால், அவர் அக்டோபர் 1938 முதல் 7  மாதங்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.

தொழிற்சங்கங்களுக்கு அவர் அளித்த ஆதரவு காலனித்துவ அரசாங்கத்துடன் மோதலில் விளைந்தது, இறுதியில் அவர் திருச்சிராப்பள்ளி மத்திய சிறையில் 18 மாதங்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.

1946 மற்றும் 1949 -க்கு இடையில், காங்கிரஸ் கட்சியுடனான அவரது கருத்து வேறுபாடுகள் அதிகரித்தன. அதற்கு சென்னை மாநிலத்தின் முதலமைச்சராக வரும் காமராஜருக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்க கட்சியின் முடிவும் ஒரு காரணமாக இருந்தது. 1949-ல் ஏமாற்றமடைந்த தேவர் காங்கிரசை விட்டு வெளியேறினார்.

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, 1939-ல், நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் தனது சொந்த மனக்குறைகள் காரணமாக காங்கிரஸில் இருந்து விலகி, அகில இந்திய பார்வர்ட் பிளாக்கைத் தொடங்கினார். பின்னர், தேவர் இணைந்தார். தேவர் 1955-ல் அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக்கின் துணைத் தலைவராகப் பணியாற்றினார். தேவர் போஸை ஆதரித்தார், அவருடைய அரசியலில் நம்பிக்கை வைத்தார்.

"தேவரும் போஸும் ஒரே சண்டையில் ஈடுபட்டிருந்தனர்" என்கிறார் முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும் அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக்கின் பொதுச் செயலாளருமான தேபபிரதா பிஸ்வாஸ். “ஒருபுறம், தேவர் ஒரு சமூக சீர்திருத்தவாதி, சாதி பாகுபாடு போன்ற சமூக தீமைகளுக்கு எதிராக போராடினார். மறுபுறம், அவர் ஏகாதிபத்தியத்திற்கு எதிராக எந்த சமரசமும் இல்லை என்ற தத்துவத்தின் ஆதரவாளராக இருந்தார். இந்திய தேசிய ராணுவம் (ஐ.என்.ஏ) உருவான காலம் முழுவதும் தேவர் போஸுடன் மிகவும் தொடர்பில் இருந்தார். அவர்கள் இருவரும் சோசலிசத்தின் ஆதரவாளர்களாக இருந்தனர்.

சுபாஷ் சந்திர போஸ் சிலை அக்டோபர் 30-ம் தேதி கொல்கத்தாவில் உள்ள தேவர் சமூகத்தினர் முதலில் ராஜ்பவனுக்கு அருகில் உள்ள மைதானம் பகுதியில் அமைந்துள்ள போஸ் சிலையை நிறுத்துகிறார்கள். 

1942-ல், இரண்டாம் உலகப் போரின் போது தென்கிழக்கு ஆசியாவில் ஐ.என்.ஏ உருவாக்கப்பட்டது, அமைப்பில் ஆட்சேர்ப்புக்கான அழைப்புகள் வெளியிடப்பட்டபோது, தென்கிழக்காசியா முழுவதும் பல ஆண்டுகளாக குடியேறிய பல தமிழ் ஆண்களும் பெண்களும் ஐ.என்.ஏ-வில் சேர வேண்டிய அவசியத்தை உணர்ந்தனர். இப்பகுதியில் போஸ் மற்றும் இந்திய தேசிய ராணுவத்துக்கு ஆதரவாக பறை சாற்றுவதில் தேவர் கருவியாக இருந்ததாக பிஸ்வாஸ் நம்புகிறார்.

“தென்கிழக்கு ஆசியாவில் ஐ.என்.ஏ மற்றும் போஸின் செயல்பாடுகள் அனைத்திற்கும் வரும்போது, தமிழர்கள் மற்றும் தேவர் ஆகியோரின் மகத்தான பங்களிப்புகள் உள்ளன. அதனால்தான் ஐ.என்.ஏ வானொலியில் தமிழ் புல்லட்டின் இருந்தது” என்று விளக்குகிறார் பிஸ்வாஸ்.

2009-ல், அகில இந்திய பார்வர்டு பிளாக் நடத்திய தேசிய மாநாட்டின் போது, நேதாஜி பசும்பொன் முத்துராமலிங்கத் தேவர் தமிழ்ச் சங்கம், அப்போது அக்கட்சியின் மாநிலச் செயலாளராக இருந்த அசோக் கோஷிடம் ஒரு கோரிக்கையை முன்வைத்தது. “எங்களுக்கு வேறு எதுவும் வேண்டாம் என்று அவரிடம் சொன்னோம்; தமிழ்நாட்டின் ஒவ்வொரு தெருவிலும் முத்துராமலிங்கத் தேவர் சிலை மற்றும் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ் சிலைகள் மற்றும் புகைப்படங்கள் இருப்பது போல், மேற்கு வங்கத்திலும் தேவர் சிலை வைக்க வேண்டும். பிறகு ஃபார்வர்டு பிளாக் எங்களுடன் சேர்ந்து அதைக் கட்டியது” என்கிறார் பாலகிருஷ்ணா.

மேற்கு வங்கத்தைச் சேர்ந்த தேவர் சமூகத்தினர் தமிழகத்திற்குச் சென்று, பங்களிக்க விரும்புவோரிடமிருந்து நன்கொடைகளை சேகரித்து, தற்போது மத்திய கொல்கத்தாவில் உள்ள சிலையை உருவாக்க நிதி சேர்த்து, அவர்களுக்கு ரூ. 20 லட்சம் செலவானது.

ராமநாதபுரத்தில், தேவர் பிறந்த நாளைக் கொண்டாடும் விழாக்கள் வார இறுதியில் நடந்து வருகின்றன, தேவர் ஜெயந்தி விழாவை முன்னிட்டு சுமார் 12,000 போலீசார் பாதுகாப்பு பணியில் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ளனர். தமிழகம் முழுவதும் உள்ள பிற நகரங்களிலும், பல நகரங்களிலும் இதேபோன்ற கொண்டாட்டங்கள் பலத்த பாதுகாப்புடன் நடத்தப்படுகின்றன. “இந்த சாதியினரின் வாக்குகளைப் பெற நினைக்கும் எந்த அரசியல் கட்சியும் தேவர் ஜெயந்தி விழாவில் பங்கேற்பதைத் தவிர்க்க முடியாது” என்கிறார் மணிகுமார். இந்த ஆண்டு ராமநாதபுரத்தில் உள்ள பசும்பொன்னில் உள்ள தேவர் நினைவிடத்தில் தமிழக முதல்வர் மு.க.ஸ்டாலின் நேரில் சென்று மரியாதை செலுத்தினார்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“