தொழிற்சாலை விபத்துகளில் பாதிக்கப்பட்டோருக்கு ஒருங்கிணைந்த மறுவாழ்வு திட்டம்: சென்னை உயர் நீதிமன்றம் வலியுறுத்தல்

தமிழ்நாட்டில், குறிப்பாக பட்டாசு உற்பத்திக்கு பெயர் பெற்ற சிவகாசி பகுதியில் நிகழும் தொடர்ச்சியான தொழிற்சாலை விபத்துக்கள், ஆயிரக்கணக்கான குடும்பங்களின் வாழ்க்கையைச் சீரழித்து வருகின்றன. 2019 ஆம் ஆண்டு முதல் 2023 ஆம் ஆண்டு வரையிலான காலகட்டத்தில் மட்டும் 131 உயிரிழப்புகளும் 146 பேருக்கு தீவிர காயங்களும் ஏற்பட்டிருப்பது, இந்தத் துறையில் நிலவும் பாதுகாப்பு குறைபாடுகளையும், கண்காணிப்பு மற்றும் பொறுப்புக்கூறல் இல்லாத நிலையையும் வெட்டவெளிச்சமாக்குகிறது. இந்த அவல நிலையை உணர்ந்து, சென்னை உயர் நீதிமன்ற மதுரை கிளை, விபத்தில் பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களுக்கு முறையான மறுவாழ்வுத் திட்டத்தை வகுக்க தமிழக அரசுக்கு உத்தரவிட்டுள்ளது.
 
நீதிபதி பி. புகழேந்தி தனது அவதானிப்புகளில், விபத்துகளின் இந்த தொடர்ச்சியான போக்கு, ஆய்வுகள், சட்ட அமலாக்கம் மற்றும் பொறுப்புக்கூறல் ஆகியவற்றில் ஒரு நீண்டகால குறைபாட்டையே சுட்டிக்காட்டுகிறது என்று தெரிவித்துள்ளார். ஆபத்தான பணிகளின் தன்மை மற்றும் தொழிலாளர்களின் பாதிப்பு குறித்து அறிந்திருந்தும், ஒழுங்குமுறை அமைப்புகள், அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 21வது பிரிவின் கீழ் குடிமக்களின் வாழ்வுரிமையைப் பாதுகாக்க தங்கள் கடமைகளைச் செய்யத் தவறிவிட்டன. இந்த குறைபாட்டை ஒரு "தற்செயல்" நிகழ்வாகக் கருத முடியாது என்றும், இது "கட்டமைப்பு ரீதியான மற்றும் தொடர்ச்சியான" குறைபாடு என்றும் நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது.

வெடிபொருள் சட்டம், 1884 மற்றும் வெடிபொருள் விதிகள், 2008 ஆகியவற்றின் கீழ் பட்டாசு உற்பத்தி, வைத்திருத்தல் மற்றும் விற்பனை ஆகியவை கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன. மாவட்ட நீதிபதி அல்லது மாவட்ட வருவாய் அலுவலர் (DRO) 15 கிலோவுக்கு மிகாமல் வெடிபொருட்களை உற்பத்தி செய்ய உரிமம் வழங்க அதிகாரம் பெற்றுள்ளனர். 15 கிலோ முதல் 500 கிலோ வரையிலான அளவுகள் வெடிபொருள் கட்டுப்பாட்டாளர் அதிகார வரம்பின் கீழும், 500 கிலோவுக்கு மேல் தலைமை வெடிபொருள் கட்டுப்பாட்டாளர் அதிகார வரம்பின் கீழும் வருகின்றன. இருப்பினும், டி.ஆர்.ஓ.க்கள் தங்கள் அதிகார வரம்பிற்கு அப்பாற்பட்டு உரிமங்களை வழங்கியிருப்பது வெளிச்சத்திற்கு வந்துள்ளது. இத்தகைய உரிமங்கள் வெளிப்படையாகச் செல்லாதவை என்றும் நீதிமன்றம் சுட்டிக்காட்டியது.

இந்தியாவின் "பட்டாசு தலைநகரம்" என்று அழைக்கப்படும் சிவகாசி, நாட்டின் மொத்த உற்பத்தியில் 90% க்கும் மேல் பங்களிக்கிறது. அதன் வறண்ட காலநிலை மற்றும் குறைந்த மழைப்பொழிவு பட்டாசு உற்பத்திக்கு உகந்ததாக இருந்தாலும், இது வெடிப்பு அபாயத்தை அதிகரிக்கிறது. விருதுநகர் மாவட்டம், நிதி ஆயோக் அமைப்பால் "வளர்ச்சி குன்றிய மாவட்டம்" என்று வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த பகுதியில் கடுமையான நிலத்தடி நீர் பற்றாக்குறை, குறைந்த விவசாய நடவடிக்கைகள் மற்றும் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட தொழில் பன்முகத்தன்மை ஆகியவை உள்ளன. இந்த ஆபத்தான தொழிற்சாலைகளில் பணிபுரிவதைத் தவிர தொழிலாளர்களுக்கு வேறு வழியில்லை. இது "சுய விருப்பத்தின் பேரில் எடுக்கப்பட்ட தேர்வுகள் அல்ல, ஆனால் பிழைப்புக்கான கட்டாயத்தின் கீழ் எடுக்கப்பட்டவை" என்று நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது.

விபத்துகள் ஏற்படும்போதெல்லாம், விசாரணைகள் "யந்திரத்தனமாக" நடத்தப்படுகின்றன என்று நீதிபதி குறிப்பிட்டார். 2019 மற்றும் 2020 ஆம் ஆண்டுகளில் பதிவு செய்யப்பட்ட FIRகள் 2024 ஆம் ஆண்டிலும் நிலுவையில் உள்ளன. வெடிபொருள் வல்லுநர்களின் ஈடுபாடு இல்லை, தடயவியல் அறிக்கைகள் இல்லை, மேலும் காரணத்தைக் கண்டறிவதில் எந்த அர்த்தமுள்ள தீர்மானமும் இல்லை.

சட்டவிரோத உரிமங்கள் வழங்குதல், பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள் இல்லாதது, திறமையற்ற ஆய்வுகள் மற்றும் சாதாரணமான விசாரணைகள் ஆகியவற்றின் ஒட்டுமொத்த விளைவு அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 21ஐ மீறுவதைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது. அபாயகரமான வேலைகளில் வாழ்க்கையைப் பாதுகாக்கத் தவறியதற்கு மாநிலமே பொறுப்பு.

மறுவாழ்வுக்கான உத்தரவுகள்:

2014 ஆம் ஆண்டு சிவகாசி, எட்டக்காபட்டியில் ஒரு பட்டாசு ஆலையில் ஏற்பட்ட தீ விபத்தில் தங்கள் கணவர்களை இழந்த நான்கு பட்டியல் சாதிப் பெண்கள் தாக்கல் செய்த மனுவை நீதிமன்றம் விசாரித்தது. பாதிக்கப்பட்ட ஒவ்வொருவருக்கும் ₹5 லட்சம் இழப்பீடு பரிந்துரைக்கப்பட்ட போதிலும், அரசு 2015 இல் ₹1 லட்சம் மட்டுமே முன்னாள் இழப்பீடாக வழங்கியது. மீதமுள்ள தொகையை விடுவிக்கவும், ஒவ்வொரு குடும்ப உறுப்பினருக்கும் பொருத்தமான வேலைவாய்ப்பை வழங்கவும் மனுதாரர்கள் கோரினர்.

நீதிமன்றம் இழப்பீட்டுத் தொகையை தலா ₹10 லட்சமாக உயர்த்தி, எட்டு வாரங்களுக்குள் இழப்பீட்டுத் தொகையை செலுத்த அரசுக்கு உத்தரவிட்டது.

பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்கள் சமூக மற்றும் பொருளாதார ரீதியாக நலிந்த பிரிவைச் சேர்ந்தவர்கள் என்றும், குழந்தைகளைக் கொண்டவர்கள் என்றும், நிலையான மாற்று வருமானம் இல்லாதவர்கள் என்றும் நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது. விபத்தின் தாக்கம் உடனடி மட்டுமல்ல, நிரந்தரமானது என்றும், இழப்பின் பொருளாதார மற்றும் மனித பரிமாணத்தை பிரதிபலிக்கும் இழப்பீடு தேவை என்றும் நீதிமன்றம் கூறியது.

அரசுக்கு நீதிமன்றத்தின் வழிகாட்டுதல்கள்:

தொழில்துறை பாதுகாப்பு மற்றும் சுகாதாரம்: வெடிபொருள் சட்டம், வெடிபொருள் விதிகள், தொழிற்சாலைகள் சட்டம் மற்றும் தொழிற்சாலைகள் விதிகள் ஆகியவற்றின் கீழ் பாதுகாப்பு விதிமுறைகளை அமல்படுத்துவதை உறுதி செய்ய தொழில்துறை பாதுகாப்பு மற்றும் சுகாதார இயக்குநருக்கு நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. உரிம வரம்புகளுக்கு இணங்குதல், பாதுகாப்புப் பணியாளர்களை கட்டாயமாக நியமித்தல், காலமுறை ஆய்வுகள் மற்றும் பாதுகாப்பு பயிற்சி ஆகியவை இதில் அடங்கும்.

உரிமம் வழங்குதல்: சிவகாசி மற்றும் பிற பட்டாசு உற்பத்தி மையங்களில் உரிமம் வழங்கும் நடைமுறைகளை ஆய்வு செய்யவும், சட்டப்பூர்வ வரம்புகளுக்கு அதிகமாக உரிமங்கள் வழங்கப்பட்ட இடங்களில் பொருத்தமான நடவடிக்கை எடுக்கவும் வெடிபொருள் தலைமை கட்டுப்பாட்டாளர், PESO, நாக்பூர், நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.

விபத்து விசாரணைகள்: வெடிபொருட்கள் சம்பந்தப்பட்ட தீ விபத்துக்களை போதுமான தொழில்நுட்ப அறிவு கொண்ட பணியாளர்களால், தடயவியல் நிபுணர்களின் உதவியுடன், வெடிபொருள் சட்டத்தின் கட்டளைகளுக்கு இணங்க விசாரிக்க வேண்டும் என்று காவல்துறை தலைமை இயக்குநருக்கு நீதிமன்றம் அறிவுறுத்தியது.

பொறுப்புக்கூறல்: விசாரணை அல்லது ஆய்வின் பேரில், உரிமம் வழங்கும் நிபந்தனைகள், பாதுகாப்பு நெறிமுறைகள் அல்லது துணை குத்தகை வழங்குதல் உள்ளிட்ட முதலாளியின் தவறு காரணமாக விபத்து ஏற்பட்டது என்று நிறுவப்பட்டால், உரிமம் வழங்கும் அதிகாரம், உரிமத்தை ரத்து செய்வது உட்பட பொருத்தமான நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று நீதிபதி தெளிவான எதிர்பார்ப்பை வெளிப்படுத்தினார்.

அபாயகரமான தொழில்களை ஒழுங்குபடுத்துவதற்கான பொறுப்பு சட்டப்பூர்வமானது, விருப்பத்திற்குரியது அல்ல என்பதை நீதிமன்றம் திட்டவட்டமாக வலியுறுத்தியுள்ளது. இந்தத் தீர்ப்பு, பாதிக்கப்பட்ட குடும்பங்களுக்கு நீதி கிடைப்பதையும், எதிர்காலத்தில் இத்தகைய விபத்துக்கள் நிகழ்வதைத் தடுப்பதற்கான ஒரு விரிவான கட்டமைப்பு உருவாக்கப்படுவதையும் உறுதிசெய்யும் ஒரு முக்கிய நடவடிக்கையாகும்.