சனாதன சர்ச்சை: தி.மு.க.,வின் மத எதிர்ப்பு, சாதி எதிர்ப்பு தோன்றிய வரலாறு

Rishika Singh

தி.மு.க இளைஞரணிச் செயலாளரும், தமிழக இளைஞர் நலத்துறை அமைச்சருமான உதயநிதி ஸ்டாலின், சனாதன தர்மம் சமூக நீதிக்கு எதிரானது, எனவே அதை ஒழிக்க வேண்டும் என்று கூறியது அரசியல் சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இந்து தர்மத்தை முற்றிலுமாக ஒழிப்பது என்பது தி.மு.க அங்கம் வகிக்கும் எதிர்க்கட்சிக் கூட்டணியான இந்தியா கூட்டணியின் “முதன்மை நிகழ்ச்சி நிரல்” என்பது இப்போது தெளிவாகத் தெரிகிறது என்று பா.ஜ.க குற்றம் சாட்டியுள்ளது.

“சனாதனம் என்றால் என்ன? அது நித்தியமானது, அதாவது, அதை மாற்ற முடியாது; யாரும் எந்தக் கேள்வியும் எழுப்ப முடியாது, அதுதான் அர்த்தம்” என்று முதல்வர் மு.க.ஸ்டாலினின் மகன் உதயநிதி, சனிக்கிழமை (செப்டம்பர் 2) நடைபெற்ற தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர்கள் சங்கக் கூட்டத்தில் பேசினார். சனாதனம் மக்களை சாதியின் அடிப்படையில் பிரித்துள்ளது என்றும் உதயநிதி கூறினார்.

இதையும் படியுங்கள்: வாக்கு வங்கி அரசியலுக்காக ‘சனாதன தர்மத்தை’ அவமதிக்கும் இந்தியா கூட்டணி: உதயநிதி கருத்துக்கு அமித் ஷா பதிலடி

உதயநிதி பின்னர் X தளத்தில் பதிவிட்டுள்ளார்: "சனாதன தர்மம் மற்றும் சமூகத்தில் அதன் எதிர்மறையான தாக்கம் குறித்து ஆழமான ஆராய்ச்சி செய்த பெரியார் மற்றும் அம்பேத்கரின் விரிவான எழுத்துக்களை எந்த மன்றத்திலும் வழங்க நான் தயாராக இருக்கிறேன்."

தமிழ்நாட்டின் ஆளும் கட்சியான திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் (தி.மு.க), ஈ.வி.ராமசாமி ‘பெரியார்’ தொடங்கிய சுயமரியாதை இயக்கத்தில் அதன் வேர்களைக் கொண்டுள்ளது. 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் நடந்த திராவிட இயக்கம் சாதி மற்றும் மதத்திற்கு எதிரான எதிர்ப்பை வென்றது மற்றும் சமூக தீமைகளுக்கு எதிரான ஒரு பகுத்தறிவு இயக்கமாக தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டது. பல ஆண்டுகளாக, இந்த இலட்சியங்கள், திராவிட இயக்கத்திலிருந்து உருவான தி.மு.க மற்றும் அ.தி.மு.க ஆகிய இரண்டு கட்சிகளும் உட்பட மாநில அரசியலில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன.

சுயமரியாதை இயக்கம் என்றால் என்ன, அதிலிருந்து தமிழ்நாட்டின் அரசியல் கட்சிகள் எப்படி வெளிப்பட்டன?

சுயமரியாதை இயக்கத்தை (1925) நிறுவிய பெரியார், தனது பார்வையில் சாதி மற்றும் மதத்திற்கு எதிரானவர். அவர் சாதி மற்றும் பாலினம் தொடர்பான முக்கிய சமூக சீர்திருத்தங்களை ஆதரித்தார், மேலும் இந்தி ஆதிக்கத்தை எதிர்த்தார், தமிழ் தேசத்தின் தனித்துவமான கலாச்சார அடையாளத்தை வலியுறுத்தினார்.

1938ல் நீதிக்கட்சியும் (பெரியார் அங்கம் வகித்த) சுயமரியாதை இயக்கமும் இணைந்தது. 1944 இல், புதிய அணிக்கு திராவிடர் கழகம் என்று பெயரிடப்பட்டது. திராவிடர் கழகம் பிராமண எதிர்ப்பு, காங்கிரஸ் எதிர்ப்பு, மற்றும் ஆரிய எதிர்ப்பு (வட இந்தியா) மற்றும் சுதந்திர திராவிட தேசத்திற்கான இயக்கத்தைத் தொடங்கியது. இருப்பினும், மக்கள் ஆதரவு இல்லாததால் இந்தக் குறிப்பிட்ட கோரிக்கை படிப்படியாக குறைந்தது.

சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, பெரியார் தேர்தலில் போட்டியிட மறுத்துவிட்டார். 1949 இல், பெரியாரின் நெருங்கிய உதவியாளர்களில் ஒருவரான சி.என் அண்ணாதுரை, சித்தாந்த வேறுபாடுகளால் அவரிடமிருந்து பிரிந்தார். அண்ணாதுரையின் தி.மு.க தேர்தல் அரசியலில் இணைந்தது. கட்சியின் தளங்கள் சமூக ஜனநாயகம் மற்றும் தமிழ் கலாச்சார தேசியம்.

1969-ல் அண்ணாதுரை மறைவுக்குப் பிறகு கருணாநிதி தி.மு.க தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்றார். 1972ல் அவருக்கும் நடிகர்-அரசியல்வாதியான எம்.ஜி.ராமச்சந்திரனுக்கும் இடையே ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாடு காரணமாக கட்சியில் பிளவு ஏற்பட்டது. எம்.ஜி.ஆர் தனது ரசிகர்களின் சங்கங்களை, அமைப்பின் அடித்தளமாக கொண்டு அ.தி.மு.க.,வை உருவாக்கினார்.

1977ல் எம்.ஜி.ஆர் ஆட்சிக்கு வந்து 1987ல் இறக்கும் வரை தோற்கடிக்கப்படாமல் இருந்தார். எம்.ஜி.ஆர் திராவிட கழகத்திற்கு மையமாக இருந்த பகுத்தறிவு மற்றும் பிராமண எதிர்ப்பு நிகழ்ச்சி நிரலை சற்றே நீர்த்துப்போகச் செய்தார், மேலும் கட்சி சித்தாந்தமாக மக்கள் நலனை தேர்வு செய்தார்.

இந்து மதம் மற்றும் சாதி குறித்த பெரியாரின் கருத்து என்ன?

வரலாற்றாசிரியர் ராமச்சந்திர குஹா தனது 'மேக்கர்ஸ் ஆஃப் மாடர்ன் இந்தியா' என்ற புத்தகத்தில், தமிழ்நாடு மற்றும் மகாராஷ்டிரா போன்ற மாநிலங்களில், "ஆங்கில ஆட்சியை ஆரம்பகாலத்தில் பயன்படுத்திக் கொண்ட பிராமணர்கள், புதிய ஆட்சியாளர்களுக்கு ஆசிரியர்கள், வழக்கறிஞர்கள், மருத்துவர்கள், எழுத்தர்கள் மற்றும் அரசு ஊழியர்களாக பணியாற்றுவதற்காக ஆங்கிலம் கற்றனர்”. அவர்கள் வளர்ந்து வரும் காங்கிரஸ் கட்சியிலும் நன்கு பிரதிநிதித்துவம் பெற்றனர் மற்றும் பாரம்பரியமாக சமூகத்தில் உயர்ந்த சமூக அந்தஸ்தை அனுபவித்தனர்.

“தற்செயலாகவோ அல்லது வடிவமைப்பிலோ, ராஜ்ஜியத்தின் கொள்கைகள் அவர்களை பொருளாதார மற்றும் அரசியல் அர்த்தத்திலும் ஆதிக்கம் செலுத்த உதவியது. ஜோதிராவ் பூலே மற்றும் பி.ஆர் அம்பேத்கரின் செயல்பாட்டின் பின்னணியில், வாழ்வின் அனைத்துத் துறைகளிலும் பிராமண மேலாதிக்கத்தின் ஆபத்து இருந்தது. தென்னிந்தியாவில் அவர்களின் ஒப்பிலக்கணம் ஈ.வி ராமசாமி என்ற சமமான குறிப்பிடத்தக்க சிந்தனை கொண்ட அமைப்பாளராக இருந்தது,” என்று ராமச்சந்திர குஹா எழுதினார்.

சமூகத்தின் சில பிரிவினரை ஓரங்கட்டிய இந்து மதப் பழக்கவழக்கங்களை கடுமையாக விமர்சித்த பெரியார் தனது அடிப்படை நம்பிக்கைகளை தனது எழுத்துக்கள் மற்றும் பேச்சுகள் மூலம் பரப்பினார்.

டாக்டர் கார்த்திக் ராம் மனோகரனின் 'Freedom from God: Periyar and Religion' (கடவுளிலிருந்து விடுதலை; பெரியார் மற்றும் மதம்) என்ற கட்டுரையின் படி, பெரியார் ஆரம்பத்தில், காரல் மார்க்ஸ் மற்றும் ஃபிரெட்ரிக் ஏங்கல்ஸின் 'கம்யூனிஸ்ட் மேனிஃபெஸ்டோ', பகத்சிங்கின் 'நான் ஏன் நாத்திகனானேன்' மற்றும் பெர்ட்ரான்ட் ரஸ்ஸலின் 'நான் ஏன் கிறிஸ்தவன் அல்ல' போன்ற சோசலிசத்தை ஆதரிக்கும் முக்கிய படைப்புகளின் மொழிபெயர்ப்புகளை வெளியிட்டார்.

ராமச்சந்திர குஹாவின் புத்தகத்தில் பெரியாரின் சில எழுத்துக்கள் மற்றும் பேச்சுக்கள் உள்ளன. 1927ல் அவர் ஆற்றிய உரையில், “நாம் மதத்திற்கு செலவு செய்யும் அளவுக்கு வேறு எந்த மதத்திலும் செலவு செய்யப்படுவதில்லை. அவர்கள் வந்த கொஞ்ச காலத்துக்குள் கிறிஸ்தவர்கள் நம் மக்களை ஒன்று திரட்டி, அவர்களுக்கு கல்வி கொடுத்து, தங்களை எஜமானர்களாக ஆக்கிவிட்டார்கள்... ஆனால், கடவுளால் உருவாக்கப்பட்டதாகவும், கோடிக்கணக்கான ஆண்டுகள் பழமையானதாகவும் சொல்லப்படும் நமது மதம், அதன் பெரும்பான்மையான மக்களை வேதங்களைப் படிக்கக் கூடாது என்று கூறுகிறது; அதை மீறினால், படிக்கும் நாக்கை அறுப்பது, கேட்கும் காதுகளில் ஈயத்தை ஊற்றுவது, கற்றுக் கொள்ளும் இதயத்தை பிடுங்குவது போன்ற தண்டனைகள் உள்ளன.”

சமூகத்தில் ஒரு சில சாதிக் குழுக்களின் ஆதிக்கத்தை மதத்தின் இருப்புடன் இணைத்து பெரியார் கேள்வி எழுப்பினார்.

டாக்டர் மனோகரனின் கூற்றுப்படி, "பிராமணரல்லாதார் மற்றும் தீண்டத்தகாத சாதிகள், ஏழைகள் மற்றும் உழைக்கும் வர்க்கங்கள் சமத்துவம் மற்றும் சோசலிசத்தை விரும்பினால், முதலில் இந்து மதத்தை அழிக்க வேண்டும் என்று 1931 ஜூன் 7 அன்று கட்சியின் குடிஅரசு பத்திரிக்கையில் பெரியார் எழுதினார். பெரியார் ராமாயணம் போன்ற இந்து இதிகாசங்களைப் பற்றிய விமர்சனக் கருத்துக்களையும் எழுதினார்.

1969 இல் பெரியார் தனது பணியை விவரித்தார்: “நான் மனித சமுதாயத்தின் சீர்திருத்தவாதி. எனக்கு நாடு, கடவுள், மதம், மொழி, மாநிலம் பற்றி கவலை இல்லை. நான் மனித சமுதாயத்தின் நலன் மற்றும் வளர்ச்சியில் மட்டுமே அக்கறை கொண்டுள்ளேன்”.

மனோகரன் எழுதினார், “இந்து படிநிலையில் பெண்கள் மற்றும் தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினரின் சமத்துவம் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கு தீங்கு விளைவிக்கும் வகையில் பிராமணர்களை ஒரு உயரடுக்கு சாதிக் குழுவாகப் பிரித்தெடுக்கும் சமூக அதிகார நிறுவனமாக மதத்தைப் பெரியார் பார்த்தார். இதற்குள் சீர்திருத்தம் நடக்கும் என்று அவர் எதிர்பார்க்கவில்லை, எனவே மதத்தை முற்றிலுமாக ஒழிக்க பரிந்துரைத்தார். பெரியாரின் மிகவும் பிரபலமான மேற்கோள்களில் ஒன்று, “கடவுள் இல்லை. கடவுளைப் படைத்தவன் முட்டாள். கடவுளைப் பிரச்சாரம் செய்பவன் அயோக்கியன். கடவுளை வணங்குபவன் காட்டுமிராண்டி.”

இதற்கிடையில், சி.என்.அண்ணாதுரை மத விஷயத்தில் மிதமான நிலைப்பாட்டையே கடைப்பிடித்தார். பின்னர் அண்ணா, “நான் விநாயகர் சிலையையும் உடைக்க மாட்டேன், சாமிக்கு தேங்காயையும் உடைக்க மாட்டேன்” என்றார். அவரது ஆதரவாளரும், பின்னர் முதலமைச்சருமான மு. கருணாநிதியும் நாத்திகராக இருந்தார். ஒரு கவிஞராகவும், திரைக்கதை எழுத்தாளராகவும், பிரபலமான நாடகங்கள் மற்றும் திரைப்படங்கள் மூலம் அவர் பிராமணர்களையும் மதத்தையும் விமர்சித்தார்.

சனிக்கிழமையன்று தனது உரையில், உதயநிதி முன்பு பெரியார் கூறிய கருத்துகளை, தி.மு.க.,வின் அரசியல் தளத்தில் இணைத்தார். “சனாதனம் பெண்களுக்கு என்ன செய்தது? கணவனை இழந்த பெண்களை நெருப்பில் தள்ளியது (முந்தைய சதி பழக்கம்), விதவைகளின் தலையை கிண்டல் செய்து வெள்ளை புடவை அணிய வைத்தது... திராவிடம் (தி.மு.க ஆட்சியில் பின்பற்றப்பட்ட திராவிட சித்தாந்தம்) என்ன செய்தது? பேருந்துகளில் பெண்களுக்கு கட்டணமில்லா பயணமும், கல்லூரிக் கல்விக்காக மாணவிகளுக்கு மாதந்தோறும் ரூ.1,000 உதவியும் வழங்கியது,” என்று கூறினார்.

“தமிழகத்தில் உள்ள 39 நாடாளுமன்றத் தொகுதிகளிலும், புதுச்சேரியில் ஒரு தொகுதியிலும் (2024 மக்களவைத் தேர்தலில்) வெற்றி பெறுவோம் என்று சபதம் எடுப்போம். சனாதனம் வீழட்டும், திராவிடம் வெல்லட்டும்” என்றும் உதயநிதி கூறினார்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெறhttps://t.me/ietamil“