அது வித்தியாசமான கோரிக்கையாக இருந்தது. எஃப்.இ நோரோன்ஹாவுக்கு, அவரது தாயின் வரதட்சணைச் சான்றிதழைக் கேட்டு, அவரது தாய்வழி குடும்பத்தில் பிரிவினைக்கான சொத்துக்களின் பட்டியலை உருவாக்க நியமிக்கப்பட்ட நிர்வாகியான கபேகா டி காசல் என்பவரிடமிருந்து அழைப்பு வந்தது. நோரோன்ஹாவின் பெற்றோர் ஏறக்குறைய ஆறு தசாப்தங்களுக்கு முன்னர் திருமணம் செய்து கொண்டனர் மற்றும் அவரது தாயார் சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இறந்துவிட்டார். ஆனால் அவரது தாயின் பரம்பரை சொத்துக்களைத் தீர்மானிக்க சான்றிதழ் முக்கியமானது, அதை அவரது தந்தை பாதியாக பகிர்ந்து கொள்வார்.
"பிறப்பு, திருமணம், இறப்பு மற்றும் வாரிசு போன்றவற்றில் அனைவரும் ஒரே மாதிரியான ஆவணங்களைச் செய்கிறார்கள்... அது ஆவணமாக்கப்பட்டு பதிவு செய்யப்படுகிறது. எனவே, கிழிந்த காகிதத்தை நாங்கள் கண்டுபிடித்தோம். என் அம்மா ஒரு பணக்கார குடும்பத்தில் இருந்து வந்தவர், ஆனால் என் அப்பா ஒரு நல்ல மனிதர், அதைப் பற்றி அதிகம் கவலைப்படவில்லை. ஆனால், எங்கள் சட்டப்படி, அவளது குடும்பச் சொத்தில் அவளுக்குச் சம பங்கு உண்டு, அவள் பெறுவதில் பாதிக்கு என் தந்தைக்கு உரிமை உண்டு. யாராவது இறந்தால், அவர்கள் வாரிசுகளை கவனமாக எண்ணத் தொடங்குகிறார்கள்,” என்று 70 வயதான நோரோன்ஹா கூறினார்.
இதையும் படியுங்கள்: அமைச்சரவை முக்கிய முடிவுகள்: 10,000 இ-பஸ்கள்; இந்திய ரயில்வேயின் 7 மல்டி டிராக்கிங் திட்டம்
2024 தேர்தலுக்கு முன், பொது சிவில் சட்டத்தின் விவகாரம் உயிர்ப்புடன் இருக்கும் நிலையில் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் முன்பு தெரிவித்தது போல, பா.ஜ.க தலைமையிலான அரசாங்கம் அதன் தற்போதைய ஆட்சிக்காலத்தில் அதை நிறைவேற்ற வாய்ப்பில்லை. முன்மொழியப்பட்ட சட்டம் என்ன வடிவம் எடுக்கும் என்பது முக்கியமான கேள்வி.
போர்த்துகீசிய சிவில் சட்டம் ஒரு உதாரணம் ஆகும், இது லிஸ்பனில் உள்ள அஜுடா அரண்மனையில் இயற்றப்பட்ட 156 ஆண்டுகள் பழமையான, 647 பக்க சட்டம். கோவா மற்றும் டாமன் & டையூ மற்றும் தாத்ரா & நகர் ஹவேலி யூனியன் பிரதேசங்களில் இந்த சட்டம் தொடர்ந்து செயல்பாட்டில் உள்ளது. 1961 இல் விடுதலை பெற்ற பிறகு, அந்த நேரத்தில் வெறும் ஆறு லட்சம் மக்கள்தொகை கொண்ட கோவா, போர்த்துகீசிய சிவில் சட்டத்தைத் தக்க வைத்துக் கொண்டது, இதன் மூலம் அனைத்து மதங்களுக்கும் ஒரே மாதிரியான சிவில் சட்டம் கொண்ட ஒரே மாநிலமாக மாறியது.
போர்த்துகீசிய சிவில் சட்டத்தின் முக்கியமான அம்சம் என்பது, மதங்கள் மற்றும் திருமணத்தில் பாலின சமத்துவம் முதல் தனிப்பட்ட பரம்பரை வரை அனைத்தையும் நிர்வகிக்கும் சட்டங்களைக் கொண்டது, இதைத்தான் பொது சிவில் சட்டமும் அடைய விரும்புகிறது.
ஜூன் 14 அன்று 22 ஆவது சட்ட ஆணையம் பொது சிவில் சட்டம் (UCC) பற்றிய பொதுக் கருத்துக்களைக் கேட்ட பிறகு, இந்த யோசனைக்கு மிகவும் குரல் கொடுத்தவர்களில் ஒருவரான, கோவா முதல்வர் பிரமோத் சாவந்த், "கோவாவில், விடுதலையான காலத்திலிருந்தே பொது சிவில் சட்டம் பின்பற்றப்படுகிறது என்பதில் நான் பெருமைப்படுகிறேன்… சிறுபான்மையினர் கோவாவின் மக்கள்தொகையில் 27 சதவீதத்திற்கும் அதிகமாக உள்ளனர், கடந்த 60 ஆண்டுகளில், எந்த பிரச்சனையும் புகார்களும் இல்லை. யாரும் இங்கு எந்த பிரச்சனையையும் எதிர்கொள்ளவில்லை அல்லது இது குறித்து பிரச்சினை எழுப்பவில்லை,” என்று கூறினார்.
'பொது சிவில் சட்டம் கொண்ட ஒரே மாநிலம்' என்ற அந்தஸ்து பெருமை மற்றும் துணை-தேசியவாத உணர்வைத் தூண்டும் அதே வேளையில், 19 ஆம் நூற்றாண்டின் சட்டம் எவ்வளவு சமமானது மற்றும் ஒரே மாதிரியானது என்று இப்போது உன்னிப்பாக ஆராயப்படுகிறது.
சமமான சட்டமா?
1861 ஆம் ஆண்டில் இந்தியாவுக்கான ஒரு தீவிரமான யோசனையாக, போர்த்துகீசியர்கள் "சொத்துகளின் கூட்டுரிமை" என்பதை சட்டமாக்கினர், இது இடைக்காலத்திலிருந்து போர்ச்சுகலில் பின்பற்றப்பட்ட திருமண சொத்துக்களின் கூட்டு உரிமையாகும். பொருளாதார உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதன் மூலம் பாலின சமத்துவத்தை அடைவதை நோக்கமாகக் கொண்ட சட்டம், வாழ்க்கைத் துணைவர்கள் ஒருவருக்கொருவருக்கு சொத்துக்களில் சம உரிமையை வழங்குகிறது, அதாவது எந்த தரப்பினரும் மற்றவரின் அனுமதியின்றி அதை விற்க முடியாது. இந்து சட்டத்தின் கீழ், மனைவி சட்டப்பூர்வ வாரிசாக இருக்கும் போது, அவர் கணவரின் சொத்தின் கூட்டு உரிமையாளராக இல்லை.
"சொத்துகளை இணைத்தல் ஒரு சிறந்த யோசனை. ஆனால் இது திருமணங்கள் நீடிக்கும் மற்றும் விவாகரத்து என்ற கருத்தாக்கம் இல்லாத ஒரு காலத்துக்கானது" என்று முன்னாள் அட்வகேட் ஜெனரலும் மூத்த வழக்கறிஞருமான எஸ்.டி லோட்லிகர் கூறினார்.
அவர் விவாகரத்து குறித்து தனது 29 வயது வாடிக்கையாளருக்கு அறிவுறுத்தியுள்ளார். அவளுக்கு திருமணமாகி இரண்டு வருடங்கள் மட்டுமே ஆகிறது, ஆனால் இப்போது விவாகரத்து பெற்றால், அவளுடைய கணவனுக்கு அவளுடைய பெற்றோரிடமிருந்து பரம்பரை சொத்தில் உரிமை உள்ளது.
ஆனால் வெளித்தோற்றத்தில் சமமான சட்டம் கூட சில சமமற்ற தன்மைகளைக் கொண்டுள்ளது. ஒரு மனைவி தன் கணவனின் சொத்தில் கூட்டு உடைமையாக இருந்தாலும், அது மூதாதையர் மூலம் வந்தது மற்றும் சுயமாக வாங்கியது என்றாலும், சட்டம் கணவருக்கு சொத்தை நிர்வகிக்கும் உரிமையை வழங்குகிறது.
"வெளித்தோற்றத்தில், இது சம உரிமைகளுக்கு உத்தரவாதம் அளிக்கிறது, ஆனால் பெரும்பாலும் குடும்பங்கள் விவாகரத்துக்கு எதிராக அழுத்தம் கொடுக்கின்றன, ஏனெனில் மூதாதையர் சொத்துக்களைப் பிரிக்க வேண்டிய அச்சுறுத்தல் உள்ளது. ஒருவர் விவாகரத்து செய்யத் தொடங்கினால், மற்ற துணைவரின் முதல் செயல், மனைவியின் குடும்பத்தில் சொத்து பிரிப்பு நடவடிக்கையைத் தொடங்குவதாகும்,” என்று வழக்கறிஞர் ஆல்பர்டினா அல்மேடா கூறினார்.
பரம்பரியமாக, போர்த்துகீசிய சிவில் சட்டம், சட்டப்பூர்வ வாரிசுகளாக வரிசையாக வருபவர்கள் மற்றும் சந்ததியினர் உட்பட, முஸ்லீம் சட்டத்திற்கு மிகவும் ஒத்ததாக உள்ளது. இதன் பொருள், ஒரு தனிநபரின் பெற்றோர் மற்றும் உடன்பிறப்புகள் இந்து சட்டத்தைப் போலல்லாமல், மனைவி அல்லது சந்ததியினருக்கு மட்டுமே சொத்துக்களை வாரிசாகப் பெற முடியும். ஆனால் முக்கியமான வேறுபாடு என்னவென்றால், போர்த்துகீசிய சட்டம் மகன்களையும் மகள்களையும் சமமாக நடத்துகிறது. இந்து வாரிசுரிமைச் சட்டத்தில் 2005 திருத்தத்திற்குப் பிறகுதான் இந்து மகள்கள் மூதாதையர் சொத்தில் சம பங்கு உரிமையைப் பெற்றாலும், முஸ்லீம் சட்டத்தைப் பொறுத்தவரை ஒரு மகனுக்குக் கிடைக்கும் பங்கில் பாதி மட்டுமே முஸ்லிம் மகள்களுக்கு உரிமை உண்டு.
பன்ஜிம் பகுதியைச் சேர்ந்த பெண்கள் உரிமை ஆர்வலரான ரஷிதா முஜாவாருக்கு, அவரது மகள்கள் சமமாக வாரிசு பெறுவது முக்கியம், இது முஸ்லீம் தனிநபர் சட்டத்தில் இருக்காது. “இந்திய தனிநபர் சட்டங்களை கோவாவிற்கு நீட்டிப்பதை நான் நீண்டகாலமாக எதிர்க்கிறேன். எங்கள் மகள்கள் சொத்தில் சம பங்கு பெறுகிறார்கள் மற்றும் ஒரே மாதிரியான சட்டம் கோவாவின் அடையாளமாக உள்ளது,” என்று ரஷிதா முஜாவர் கூறினார்.
ரஷிதா முஜாவர் குறிப்பிடுவது போல் இந்த "கோவா அடையாளம்" தான் போர்த்துகீசிய சட்டத்தின் தொடர்ச்சிக்கு முக்கியமானது. "போர்த்துகீசிய ஆட்சியின் தடயங்களை மாநிலத்தில் இருந்து துடைக்க வேண்டும்" என்று முதலமைச்சர் பிரமோத் சாவந்த் அழைப்பு விடுத்தாலும், காலனித்துவ சிவில் சட்டம் கோவா அடையாளத்தின் தனித்துவமான குறியீடாக உள்ளது.
முக்கியமான விதிவிலக்குகள்
பன்ஜிமுக்கு வடக்கே ஒரு குறுகிய பயணத்தில் திஸ்வாடி தீவில் தலீகாவ் உள்ளது. கோவாவில் புதிய குடியேறிகளுக்கு இடம் கொடுக்கும் வளர்ந்து வரும் அருகாமை நகரமான தலீகாவ், ஹைப்பர் மார்க்கெட்டுகள் மற்றும் உயரமான அடுக்குமாடி குடியிருப்புகளுடன் வரிசையாக உள்ளது. போர்த்துகீசிய சட்டம் அவர்களுக்கு பொருந்தாது. இது கோவா மக்களுக்கு மட்டுமே பொருந்தும்: சட்ட வரையறையின்படி, டிசம்பர் 20, 1961க்கு முன் கோவாவில் பிறந்த பெற்றோர் அல்லது தாத்தா பாட்டிகளுக்கு மட்டுமே இது பொருந்தும்.
மாறிவரும் மக்கள்தொகைக்கு மத்தியில், புலம்பெயர்ந்தோர் மற்றும் கோவா மக்கள் போர்த்துகீசிய கடவுச்சீட்டுகளை எடுத்துக்கொள்வதன் மூலம், மாநிலத்தில் உள்ள 15-லட்சம் உள்ளூர் மக்களில் எத்தனை பேர் பொதுச் சட்டத்தால் நிர்வகிக்கப்படுகிறார்கள் என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை. போர்த்துகீசிய சட்டம் அதன் பழைய காலனிகளில் பிறந்த மூன்று தலைமுறைகள் வரை, போர்த்துகீசிய குடியுரிமை பெற அனுமதிக்கிறது.
“கொள்கையில், கோவாவில் உள்ள அனைவருக்கும் சட்டத்தை விரிவுபடுத்துவது நல்ல யோசனை. ஆனால் ஒரு தேசிய நடவடிக்கை எடுக்கப்படும்போது தான் உண்மையான தேவை இருக்கும்,” என்று மார்கோவின் ஃபடோர்டாவின் கோவா பார்வர்ட் கட்சி எம்.எல்.ஏ விஜய் சர்தேசாய் கூறினார்.
"கோவா, கோவா மக்கள் மற்றும் கோவா நெறிமுறைகள்” என்பதை முழக்கமாக கொண்ட கட்சியைச் சேர்ந்த விஜய் சர்தேசாய், பொது சிவில் சட்டத்திற்கு கோவா மாதிரி சிறந்ததாக இருக்காது என்று எச்சரிக்கிறார்.
“கோவாவின் பொது சிவில் சட்டமும் கண்டிப்பாக சீரானதாக இல்லை. இது இந்துக்களுக்கும் கத்தோலிக்கர்களுக்கும் வித்தியாசமானது. மேலும் பெண்களின் உரிமைகளும் ஆண்களுக்குச் சமமாக இல்லை. கோவாவின் பொது சிவில் சட்டம் சரியான டெம்ப்ளேட்டாக இருக்க முடியாது என்று என்னால் உறுதியாகச் சொல்ல முடியும். நவீன அபிலாஷைகளை நிறைவேற்ற இது மாற்றியமைக்கப்பட்டு புதுப்பிக்கப்பட வேண்டும்,” என்று விஜய் சர்தேசாய் கூறினார்.
போர்த்துகீசிய சிவில் சட்டம் இந்துக்கள் மற்றும் கத்தோலிக்கர்களுக்கு முக்கியமான விதிவிலக்குகளை உருவாக்குகிறது. 1867 ஆம் ஆண்டில், ஓபோர்டோ மேல்முறையீட்டு நீதிமன்றத்தின் நீதிபதியான அன்டோனியோ லூயிஸ் டி சீப்ராவால் உருவாக்கப்பட்ட சட்டம், போர்த்துகீசிய காலனிகளில் உள்ள "பிற இன" மக்களுக்கு பல விதிவிலக்குகளை உருவாக்கியது.
இந்த விதிவிலக்குகள் மக்கா பகுதியில் உள்ள சீன பழக்கவழக்கங்களுக்கு நீட்டிக்கப்பட்டது; மேலும், மொசாம்பிக்கில் உள்ள பனேன்ஸ், பாட்டியாக்கள், பார்சிகள் மற்றும் முஸ்லீம்களின் பழக்கவழக்கங்களுக்கும் நீட்டிக்கப்பட்டது மற்றும் இந்தியர்களின் "தார்மீக அல்லது பொதுக் கொள்கை" நடைமுறையில் இருந்த 16 ஆம் நூற்றாண்டின் போர்த்துகீசிய கோவாவின் மையத்திற்கு வெளியே வெற்றி பெற்ற புதிய இடங்கள் மற்றும் டாமன் மற்றும் டையூ ஆகிய பகுதிகளுக்கும் நீட்டிக்கப்பட்டது.
கோவாவின் பிற இன ஹிந்து பயன்பாடுகள் மற்றும் பழக்கவழக்கங்களின் சட்டம் 1880 இல் இயற்றப்பட்டது, இது இந்துக்களுக்கான சலுகைகளை சட்டமாக்க சிவில் சட்டம் நடைமுறைக்கு வந்த ஒரு தசாப்தத்திற்குப் பிறகு இயற்றப்பட்டது. 1880 இலிருந்து இருக்கும் ஒரு முக்கிய விதிவிலக்கு இந்திய சட்டத்திலும் முக்கியமானது, அது "கூட்டாண்மை சங்கம்" அல்லது இந்து பிரிக்கப்படாத குடும்பத்திற்கான வரிவிதிப்பு நன்மைகள். குடும்பத்தை வழிநடத்தும் ஒரு இந்து குடும்பத்தின் "தலைவர்" அல்லது "மூத்தவரை"யும் சட்டம் அங்கீகரிக்கிறது.
போர்த்துகீசிய சட்டத்தில் உள்ள ஏகபோக விதிக்கு ஒரு சர்ச்சைக்குரிய விதிவிலக்கு இந்துக்களுக்கும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. காலனித்துவத்திற்குப் பிந்தைய காலத்தில் இந்த ஏற்பாடு நடைமுறைப்படுத்தப்படவில்லை என்றாலும், 25 வயதிற்குள் ஒரு குழந்தையைப் பெற்றெடுக்கத் தவறினால், அல்லது 30 வயதிற்குள் ஒரு ஆண் குழந்தையை அவள் பிரசவிக்கத் தவறினால், அவரது மனைவியின் சம்மதத்துடன், ஒரு இந்து ஆணுக்கு இருதார மணம் செய்யும் உரிமை அனுமதிக்கப்படுகிறது.
"இந்த ஒப்புதல் பொது நோட்டரிக்கு முன் எடுக்கப்பட வேண்டும். சட்டம் நடைமுறைக்கு வந்தபோது, கோவா முழுவதற்கும் இரண்டு பொது நோட்டரிகள் மட்டுமே இருந்தனர், அவர்கள் வெள்ளை மனிதர்கள். அந்த பெண்ணில் சிறிதளவு தயக்கத்தை அவர்கள் கண்டால்... அவள் அழ ஆரம்பித்துவிட்டாள் என்று வைத்துக்கொள்வோம்... அதுவே முடிவாகிவிடும்,” என்று நோரோன்ஹா கூறினார்.
முதல்வர் பிரமோத் சாவந்த் கூட, 1920ல் இருந்து இந்துக்களுக்கான இருதாரமணச் சட்டம் நடைமுறைப்படுத்தப்படவில்லை என்று வலியுறுத்துகிறார். இருப்பினும், இந்த பிற்போக்குத்தனமான விதி புத்தகங்களில் தொடர்கிறது.
கத்தோலிக்கர்களைப் பொறுத்தவரை, தனிப்பட்ட சட்டங்களில் தேவாலயத்தையும் அரசையும் தெளிவாகப் பிரிப்பதை சட்டம் விளக்கவில்லை. சட்டரீதியான திருமணங்கள் சிவில் திருமணங்கள் போன்ற அதே நிலையை அனுபவித்தன மற்றும் ஒரு திருமணத்தை ரத்து செய்யும் அல்லது விவாகரத்து வழங்குவதில் தேவாலயத்தின் தீர்ப்புகளுக்கு சட்டப்பூர்வ புனிதம் வழங்கப்பட்டது. இருப்பினும், 2019 ஆம் ஆண்டில், பம்பாய் உயர் நீதிமன்றத்தின் கோவா பெஞ்ச், முன்னாள் போர்த்துகீசிய காலனியில் உள்ள திருச்சபை தீர்ப்பாயங்களின் தீர்ப்புகளுக்கு சட்டப்பூர்வ அங்கீகாரத்தை வழங்கிய போர்த்துகீசிய ஆணையின் சில பகுதிகளை ரத்து செய்தது.
காலப்போக்கில் உறைந்தது
போர்த்துகீசிய சிவில் சட்டத்தில் உள்ள 2,538 சரத்துகள் தனிப்பட்ட சட்டங்கள் மற்றும் சொத்துக்களில் கவனம் செலுத்துவது மட்டுமல்லாமல், இந்த அம்சங்களிலும் கவனம் செலுத்தப்படுகிறது. இருத்தலுக்கான உரிமை, சுதந்திரத்திற்கான உரிமை மற்றும் சிந்தனையின் மீற முடியாத தன்மை ஆகியவற்றை அடிப்படை உரிமைகளாக அங்கீகரிப்பதில் இருந்து காப்புரிமை, பதிப்புரிமை மற்றும் கப்பல் விபத்து பற்றிய சட்டம் வரை, சட்டம் நாட்டின் முழுமையான சட்டமாக கருதப்பட்டது.
1961 வரை, போர்ச்சுகலில் செய்யப்பட்ட திருத்தங்கள் கோவாவில் பொருந்தும். இந்திய சட்டம் கோவா வரை நீட்டிக்கப்படுவதால், சட்டத்தின் பல விதிகள் ரத்து செய்யப்படுகின்றன. இருப்பினும், 1961 முதல் நேரடித் திருத்தம் இல்லாமல், சட்டம் காலப்போக்கில் முடக்கப்பட்டுள்ளது.
பாலின சமத்துவத்தை செயல்படுத்தும் தனித்துவமான விதியாகக் கூறப்படும் திருமணச் சொத்துக்களின் தொடர்பு என்ற கருத்தை உதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ளுங்கள், போர்ச்சுகல் கூட பொதுவான சொத்துக்களில் இருந்து திருமணத்தின் போது மட்டுமே பெறப்பட்ட சொத்துக்களின் கூட்டு ஆட்சிக்கு மாறியுள்ளது.
போர்த்துகீசியம் பற்றிய முதல் அறிவு மெதுவாக மறைந்து வருவதால், ஆங்கிலத்தில் சட்டத்தின் அதிகாரப்பூர்வ மொழிபெயர்ப்பின் தேவை ஏற்பட்டு, அதற்கான ஆணையம் 2016 இல் மாநில அரசால் நியமிக்கப்பட்டு 2019 இல் பணிகள் முடிக்கப்பட்டது.
முன்மொழியப்பட்ட பொது சிவில் சட்டம் சீர்திருத்தத்திற்கான குரல்களுக்கு ஒரு வாய்ப்பாக இருந்தாலும், பொதுவான சட்டத்திற்கான ரஷிதா முஜாவரின் அசைக்க முடியாத ஆதரவு எச்சரிக்கையான தொனியைக் கொண்டுள்ளது.
“நாட்டில் சமூகம் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகிறது என்ற அச்சம் உள்ளது. அந்தச் சூழலில்தான் பொது சிவில் சட்டத்தைப் பற்றி நாம் சிந்திக்க வேண்டும், மேலும் பயனாளிகள் என்று சொல்லப்படும் முஸ்லீம் பெண்களுக்கு அது என்ன நன்மையைச் செய்ய முடியும் என்றும் சிந்திக்க வேண்டும்,” என்று ரஷிதா முஜாவர் கூறினார்.
தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil
Stay updated with the latest news headlines and all the latest Lifestyle news. Download Indian Express Tamil App - Android or iOS.