வாட்ஸ்-அப் உதவியுடன் மாரடைப்பு நோயாளிகளைக் காப்பாற்றும் தமிழக மருத்துவர்கள்: எப்படி செயல்படுகிறது?

ஒரு தொலைதூர கிராமத்தில் ஒருவருக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்டால், உள்ளூர் சுகாதார மையத்தில் இருதயநோய் நிபுணரோ அல்லது இதய தமனிகளில் இருந்து ரத்தக் கட்டிகளை அகற்றும் ஒரு செயல்முறையான ஆஞ்சியோபிளாஸ்டி செய்ய உள்கட்டமைப்பு இல்லாதபோது என்ன செய்வது? இந்த மையம் ஒரு சாட் தளம் மூலம் ஒரு பெரிய மருத்துவமனையுடன் இணைக்கப்பட்டால், நோயாளி இன்னும் உயிர்வாழவும் குணமடையவும் முடியும், அங்கு நிபுணர்கள் உள்ளூர் சுகாதாரப் பணியாளர்களுக்கு ரத்த உறைவைக் கரைக்கும் மருந்துகளை பரிந்துரைக்கலாம் மற்றும் அறுவை சிகிச்சை தலையீடுகளுக்காக நோயாளி ஒரு பெரிய மருத்துவமனைக்குச் செல்ல சிறிது நேரம் கிடைக்கும்.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க:

சென்னை மருத்துவக் கல்லூரியில் உள்ள இருதயவியல் நிறுவனம் நடத்திய ஆய்வில், ஆஞ்சியோபிளாஸ்டி நடைமுறைகளுக்கான வடிகுழாய் ஆய்வகங்கள் இல்லாத 188 சிறிய மருத்துவமனைகளை, "ஹப் அண்ட் ஸ்போக்" சிகிச்சை மாதிரியின் ஒரு பகுதியாக, தமிழ்நாட்டில் உள்ள 18 பெரிய மருத்துவமனைகளுடன் இணைத்தது. பெரிய மருத்துவமனைகளில் உள்ள இருதயநோய் நிபுணர்கள் ஈ.சி.ஜி, நோயாளியின் நோய் விவரம் மற்றும் சோதனை முடிவுகளைப் படித்து, மருந்துகள் மற்றும் நடைமுறைகளை பரிந்துரைத்தனர். இவை அனைத்தும் வாட்ஸ்அப் மூலம், சிறிய மையங்களில் உள்ள நோயாளிகள் மாரடைப்பிலிருந்து தப்பிக்கும் வாய்ப்புகளை மேம்படுத்தின.

ஐந்து ஆண்டுகளில் 71,000 பேரை உள்ளடக்கிய இந்த ஆய்வு, வாட்ஸ்அப்பில் சிறிய மருத்துவமனைகளுக்கு வழிகாட்டுதல்களை வழங்குவதன் மூலம், அதிக உயிர்களைக் காப்பாற்ற முடியும் என்பதை நிரூபிக்க முடிந்தது. ஐந்து ஆண்டுகளுக்குள், ஹப் மருத்துவமனையில் மாரடைப்பிற்கு சிகிச்சையளிக்கப்பட்ட ஐந்து நோயாளிகளில் ஒருவர் ஸ்போக் மருத்துவமனையிலிருந்து வந்தவர், இது இணைப்பு அமைப்பு அணுகலை எவ்வாறு மேம்படுத்தியது என்பதைக் குறிக்கிறது. ஆறு ஹப் மருத்துவமனைகளுடன் நடத்தப்பட்ட ஆய்வின் இரண்டாம் கட்டத்தில், எந்தவொரு தலையீட்டையும் பெற்றவர்களின் விகிதத்தில் 2019 இல் 52.6 சதவீதத்திலிருந்து 2022-ம் ஆண்டில் 87.1 சதவீதமாக மருத்துவர்கள் குறிப்பிடத்தக்க அதிகரிப்பைக் கண்டனர்.

இந்திய மருத்துவ ஆராய்ச்சி இதழில் சமீபத்தில் வெளியிடப்பட்ட இந்த கண்டுபிடிப்புகள் குறிப்பிடத்தக்கவை, ஏனெனில் அவை கடைசி மைல் வரை பரந்த அளவிலான இருதய சிகிச்சைக்கான வடிவங்களை அமைக்கின்றன. ஆரம்ப ஆண்டுகளில் அதிகமான இந்தியர்கள் மாரடைப்பை அனுபவிக்கும் நிலையில், இதுபோன்ற பொது சுகாதார தலையீடு அவசர காலங்களில்கூட இதய சிகிச்சையை அணுகக்கூடியதாக மாற்றும். இந்தத் தரவு தமிழக அரசால் செயல்படுத்தப்பட்ட இருதய பராமரிப்பு கொள்கையிலிருந்து பெறப்பட்டது.

இந்த மாடல் மாரடைப்பால் ஏற்படும் இறப்புகளை குறைப்பது ஏன்?

“ஒரு நபர் இதய அடைப்பைத் திறக்கும் செயல்முறைக்கு விரைவில் உட்படுகிறாரா அல்லது குறைந்தபட்சம் ரத்தக் கட்டியைக் கரைக்க உதவும் மருந்தைப் பெறுகிறாரா, அவ்வளவு தசைகளை நாம் சேமிக்கிறோம். துரதிர்ஷ்டவசமாக, மிகச் சிறிய விகிதத்தில் உள்ளவர்களுக்கு இந்த சரியான நேரத்தில் தலையீடுகள் கிடைக்கின்றன” என்று இந்த மாடலை வடிவமைத்த செனனி மருத்துவக் கல்லூரியின் பேராசிரியர் டாக்டர் ஜி. ஜஸ்டின் பால் கூறினார். இவர் மாநில அரசின் மாரடைப்பு மேலாண்மை திட்டக் குழுவையும் வழிநடத்துகிறார்.

“இரண்டு வகையான மாரடைப்புகள் உள்ளன. ஸ்டெமி (STEMI) (ST-உயர் மாரடைப்பு) என்பது ஒரு பெரிய மாரடைப்பு ஆகும், இதில் ரத்த உறைவு இதயத்தின் ஒரு பகுதிக்கு ரத்த ஓட்டத்தை முற்றிலுமாகத் தடுத்து, தசைகள் இறக்கின்றன. ஸ்டெமி அல்லாதது ஒரு சிறிய மாரடைப்பு என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. இதயத் தசைகள் இறந்தவுடன், அவற்றை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க எந்த வழியும் இல்லை. இருப்பினும், ரத்த உறைவைக் கரைக்கும் மருந்தை உடனடியாகக் கொடுத்து, பின்னர் 24 மணி நேரத்திற்குள் செயல்முறையைச் செய்வதும் சமமாக பயனுள்ளதாக இருக்கும் என்பதற்கு இப்போது போதுமான சான்றுகள் உள்ளன. பெரும்பாலான மருத்துவமனைகளால் இந்த செயல்முறையைச் செய்ய முடியாமல் போகலாம், ஆனால், அவர்கள் நிச்சயமாக மருந்தைக் கொடுத்து, பின்னர் நோயாளிகளை பெரிய மைய மருத்துவமனைக்கு மாற்ற முடியும்” என்று டாக்டர் பால் கூறினார்.

உண்மையில், வாட்ஸ்அப் சாட் தளம் சிறிய மையங்கள் பரிமாற்ற நெறிமுறைகளைப் பகிர்ந்து கொள்ளவும், பெரிய மருத்துவமனைகளுடன் நோயாளி பராமரிப்பை ஒருங்கிணைக்கவும் உதவுகிறது. "இந்த பராமரிப்பு முறை தமிழ்நாட்டில் வேலை செய்துள்ளது, ஏனெனில் பல அரசு மருத்துவமனைகளில் இருதயநோய் நிபுணர்கள் கிடைப்பதால், ஆய்வுக்கு முன்னர் வடிகுழாய் ஆய்வகம் இல்லாத மருத்துவமனைகளில் கூட, இந்த பராமரிப்பு முறை வேலை செய்துள்ளது. இது இந்தியா முழுவதற்கும் சரியாக இருக்காது. இருப்பினும், இந்த மாடல் மாற்றியமைக்கப்பட்டு ஏற்றுக்கொள்ளப்படலாம்” என்று டாக்டர் பால் கூறினார்.

சென்னை மருத்துவக் கல்லூரி உட்பட 12 மைய மருத்துவமனைகளைக் கொண்ட முதல் குழுவில், ரத்த உறைவைக் கரைக்கும் மருந்தான ஸ்ட்ரெப்டோகைனேஸைப் பெற்ற பிறகு ஸ்டென்ட் சிகிச்சை செயல்முறைக்கு உட்படுத்தப்படும் நோயாளிகளின் விகிதம் 9.1 சதவீதத்திலிருந்து 33.2 சதவீதமாக அதிகரித்துள்ளது. மாரடைப்பு ஏற்பட்ட சில மணி நேரங்களுக்குள் இந்த அறுவை சிகிச்சையைப் பெறக்கூடிய நோயாளிகளின் விகிதமும் 5.7 சதவீதத்திலிருந்து 9.7 சதவீதமாக அதிகரித்துள்ளது.

“தனியார் மருத்துவமனையில் ஆஞ்சியோபிளாஸ்டியின் செலவு - ரூ.1.5 லட்சம் முதல் ரூ.6 லட்சம் வரை இருக்கலாம் - இது ஒரு தடுப்பு மருந்தாக இருக்கலாம். ஆனால், மிக முக்கியமாக, அனைத்து மருத்துவமனைகளிலும் இந்த செயல்முறையை மேற்கொள்ள வசதி இல்லை. இதனால்தான், பலருக்கு மாரடைப்பு ஏற்பட்ட சில மணி நேரங்களுக்குள் இந்த செயல்முறையைப் பெற முடியாமல் போகலாம்” என்று டாக்டர் பால் நியாயப்படுத்தினார்.

இரண்டாவது குழுவிலிருந்து கிடைத்த முடிவுகள் இன்னும் சுவாரஸ்யமாக இருந்தன. அறுவை சிகிச்சைக்கு உட்படுத்தப்பட்ட நோயாளிகளின் விகிதம் உடனடியாக அப்படியே இருந்தபோதிலும், மருந்தைப் பெற்ற பிறகு அறுவை சிகிச்சை பெற்றவர்களின் விகிதம் 0.9 சதவீதத்திலிருந்து 5.3 சதவீதமாக அதிகரித்தது. இறப்புகளின் விகிதமும் 8.5 சதவீதத்திலிருந்து 5.8 சதவீதமாகக் குறைந்தது.

இந்த ஆய்வில் உட்செலுத்தலாக வழங்கப்படும் குறைந்த விலை ஸ்ட்ரெப்டோகைனேஸைப் பயன்படுத்தியிருந்தாலும், புதிய மருந்துகளையும் பயன்படுத்தலாம். "இந்த ஊசிகள் தற்போது விலை உயர்ந்தவை, ஆனால், ஸ்டென்ட் விலைகள் குறைக்கப்பட்டதைப் போலவே, அரசாங்க நடவடிக்கையால் விலையைக் குறைக்கலாம்” என்று டாக்டர் பால் கூறினார்.

“எந்தவொரு மறு ரத்த நாளமயமாக்கலும் (ரத்த விநியோகத்தை மீட்டெடுப்பது) இதய தசைகளை காப்பாற்றுகிறது மற்றும் இறப்புக்கான வாய்ப்புகளை குறைக்கிறது. எனவே, பெரிய மாரடைப்புகளுக்கு சரியான நேரத்தில் மறு ரத்த நாளமயமாக்கலை ஏற்பாடு செய்வது அரசாங்கம் மற்றும் சமூகப் பொறுப்பாக இருக்க வேண்டும்” என்று அவர் மேலும் கூறினார்.